Ο Αγ. Λουκάς ο ιατρός, έκανε Εκκλησία τα χειρουργεία του, αλλά ποτέ δεν έπραξε το αντίστροφο, διότι ήξερε, ζούσε, ότι η θεραπεία έρχεται άνωθεν..

Έβαζε τις εικόνες του μπροστά στη χειρουργική κλίνη και όποτε τις κατέβαζε το σταλινικό καθεστώς, ηρνείτο να χειρουργήσει.. Με ένα βαμβάκι βουτηγμένο στο ιώδιο χάρασσε τον Σταυρό στο στήθος των ασθενών του πρίν από την επέμβαση.. Γιατί; γιατί ο Σταυρός είναι η Σωτηρία και η θεραπεία μας, ο Σταυρός αγίαζε την προσπάθεια.. Και πράγματι, η δικτατορία των μπολσεβίκων δεν μπορούσε να αγγίξει τον ορθόδοξο γιατρό και επίσκοπο, γιατί ήταν ο μόνος που είχε απλησίαστο ποσοστό επιτυχίας στα χειρουργεία του..

"είς τό όνομα της Αγίας και ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος", εισέλθετε στον Ναό Του με φόβο Θεού και όχι φόβο λοιμού, με εμπιστοσύνη στην Παντοδυναμία Του, και πίστη στή νίκη Του απέναντι στόν θάνατο...