Σε μια εποχή δραστηριότητος έχουμε στα πνευματικά αμέλεια συνεχή, οκνηρία και ύπνο, λες και μας τσίμπησε όλους η μύγα τσετσέ της Αφρικής.

Τα όμορφα τροπάρια της Εκκλησίας μας προσπαθούν να εκτινάξουν αυτήν την αμέλεια.

Ενα απ’ αυτά λέει:

«Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τι καθεύδεις;

Το τέλος εγγίζει και μέλλεις θορυβείσθαι»

 Γέροντας Αυγουστίνος Καντιώτης