Όσιος Γέρων Ιερώνυμος Ησυχαστής της Αιγίνης

Μη λέτε πολλά… κρατήστε τη γλώσσα.

Αγαπήστε τη σιωπή.

Αν την συνηθίσετε, μετά δεν θα θέλετε να ομιλήτε.

Τόσο είναι όμορφη η σιωπή.

Να είσαι αφοσιωμένη εις την δουλειά σου εις το Γραφείο, και μη μιλάς ή προσέχεις τους άνδρες. Κάνε, πώς δεν μπορείς να γράφεις και συγχρόνως να ακούς ή μιλάς και σε κείνους, διά να μη σε παρεξηγούν. Στο δρόμο, όταν περπατάς και δεν θέλεις να ομιλείς, αλλά θέλεις να αποφεύγεις, αν θα σου πει ένας «καλημέρα, τι κάνεις;» Να απάντησης: Καλά ευχαριστώ. Μη πεις «εσύ τι κάνεις;». Να καταλάβει δηλ. ότι δεν θέλεις να μιλήσεις περισσότερο και τότε, αναγκαστικά δεν θα μιλήσει και εκείνος περισσότερο. Μόνον όταν σε ρωτούν να απαντάς, αλλιώς μη μιλάς. Η σιωπή είναι σπουδαίο πράγμα, κερδίζεις πολλά. Προσπάθησε, όμορφα είναι.

–Γέροντα, κάντε, σας παρακαλώ, πάρα πολλή προσευχή για το παιδί μου. Είναι πολύ σκληρό για εμάς, διότι, ενώ τον παιδαγωγούμε και τον νουθετούμε χριστιανικά, δυστυχώς δεν γίνεται «καλό» παιδί.

Ο Γέροντας, τότε, της είπε:

–Άκουσε να σου πω· έχεις μεγάλη ευθύνη για το παιδί σου και να ξέρεις ότι ο Θεός θα σου ζητήσει στην άλλη ζωή ή το παιδί σου σωσμένο ή πληγές στα γόνατά σου. Θα προσπαθείς μεν με τις νουθεσίες και τις συμβουλές να βοηθήσεις το παιδί σου. Αν, όμως, δεν τα καταφέρνεις, θα γονατίζεις και θα προσεύχεσαι τόσο πολύ, που θα δημιουργηθούν πληγές στα γόνατά σου. Μόνο τότε θα μπορείς να πεις: «Χριστέ μου! Έκανα ό,τι μπορούσα, αλλά δεν μπόρεσα να σώσω το παιδί μου!».

Έλεγε: ” Όταν προσεύχομαι για τους αδελφούς μου, δίνω κάτι από τον εαυτό μου, η καρδιά μου ματώνει! Προσευχή που δεν έχει πόνο και δάκρυ δεν είναι προσευχή!”

«Να διαβάζετε το Ευαγγέλιο, το Ψαλτήριο, τους “Ασκητικούς Λόγους” του αββά Ισαάκ του Σύρου».

«Όταν, διαβάζοντας, σου έρθει κατάνυξη, άφησε για λίγο το βιβλίο και κλάψε. Ζήσε την κατάνυξη· χαιρέτισε τη Χάρη!».