Ὁ μακαριστὸς Ἀρχιμανδρίτης κυρὸς Παῦλος (κατὰ κόσμον Γεώργιος Μπουγιούρας) ἐγεννήθη τὴν 16η  Ἰανουαρίου 1939 στὸ Κρανίδι Ἑρμιονίδος, σὲ εὐσεβῆ καὶ παραδοσιακὴ οἰκογένεια, ἐντὸς τῆς ὁποίας ἀνετράφη «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου».

Ἄνθρωπος βαθείας πίστεως καὶ ἀγάπης, πρὸ τῆς μοναχικῆς του ἀφιερώσεως, διηκόνησε τὸν Χριστὸ στὸ πρόσωπο τῶν συνανθρώπων του, ἐργασθεὶς στὸ Νοσοκομεῖο «Εὐαγγελισμὸς».

Τὸ 1972, ὤριμος, ἔχοντας ὁλοκληρώσει τὶς σπουδές του στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν, προσῆλθε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Σινᾶ, ὅπου ἔλαβε τὸ μοναχικὸ σχῆμα καὶ τὴν ἱερωσύνη.

Διηκόνησε ἐπὶ μακρὰ σειρὰ ἐτῶν ὡς Δικαῖος, μέλος τῆς Ἱερᾶς Συνάξεως, δεύτερος τῇ τάξει μετά τόν Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπο καί Καθηγούμενο τῆς Ἱ. Μονῆς.

Ἱερομόναχος αὐστηρῆς ἀσκήσεως καὶ συντόνου προσευχῆς, φιλακόλουθος καὶ φίλεργος, ἀκτήμων, παροιμιώδους ἐλεημοσύνης πρὸς ὅλους, ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς περιοίκους τῆς Ἱ. Μονῆς Βεδουΐνους, ὲπὶ 48 συναπτὰ ἔτη ἀνεδείχθη πεφιλημένος Πνευματικός Πατέρων τῆς  Ἱ. Μονῆς, κληρικῶν καί λαϊκῶν προσκυνητῶν Αὐτῆς, ἀλλὰ καὶ πλήθους εὐλαβῶν χριστιανῶν στὴν Ἑλλάδα τὴν Κύπρο καί ἀλλαχοῦ, μέχρι καί πρὸ τόν, κατ’αὐτάς, σοβαρὸ κλονισμὸ τῆς ὑγείας του.